بررسی رابطه بین شادکامی با موفقیت تحصیلی دانش آموزان درفضاهای آموزشی استان مازندران با تأکید بر نقش برنامه‌ریزی آموزشی

 شادکامی به­عنوان یکی از مهم­ترین نیازهای روانی بشر، به دلیل تأثیرات عمده­ای که بر شکل­گیری شخصیت آدمی دارد، همواره ذهن انسان را به خود مشغول کرده است. از طرفی جامعه­ای پویا و زنده تلقی می­شود که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشد. بنابراین می­توان گفت؛ شادکامی یکی از مفاهیم و مولفه­های اساسی زندگی افراد به­ویژه دانش­آموزان به­شمار می­رود که ارتباط تنگاتنگی با موفقیت آموزشی دارد. با مطرح شدن روزافزون اهمیت شادکامی برهمه ابعاد انسان توجه بسیاری از پژوهشگران به این مسأله جلب شده است و درسال­های اخیر پژوهش­های متعددی وجود رابطه بین شادی و موفقیت تحصیلی را مورد بحث قرار داده­اند.در این بین شادابی و نشاط فضای آموزشی نقش و جایگاه برجسته­ای در مبحث کیفیت و برنامه­ریزی آموزشی دارد که پژوهش­های انجام شده این امر را مدنظر قرار نداده­اند. براین اساس این پژوهش با هدف چگونگی ارتباط میان شادکامی و موفقیت تحصیلی دانش­آموزان و ارتباط آن با فضاهای آموزشی با تأکید بر نقش برنامه­ریزی آموزشی انجام شده است.روش پژوهش ازنوع مطالعات توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری، کلیه­ی دانش­آموزان مقطع متوسطه اول و دوم استان مازندران درسال1391بودند که روی­هم 100850نفر را تشکیل می­دادند و اطلاعات آنها به تفکیک آموزشگاه در دوگروه مدارس با فضای فیزیکی مناسب به تعداد372 آموزشگاه و مدارس با فیزیکی نامناسب به تعداد426 آموزشگاه از اداره کل نوسازی استان مازندران اخذ شد. بر اساس روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای، 650 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد بوده است. نتایج بدست آمده با توجه به فرضیه­های پژوهش نشان داد که شادکامی دانش­آموزان با فضای فیزیکی مدارس رابطه معنی داری ندارد، به عبارت دیگر در مدارس با فضای فیزیکی مناسب و نامناسب یکسان است. همچنین بیانگر آن بود که شادکامی دانش­آموزان با جنسیت آن­ها نیز رابطه معنی داری ندارد و شادکامی در مدارس روستایی بیشتر از شهری مشاهده گردید. علاوه بر آن شادکامی دانش­آموزان با پیشرفت تحصیلی(آخرین معدل) رابطه معنی­دار داشت و  بین شادکامی دانش­آموزان با رشته تحصیلی آنان نیز رابطه معنی­داری مشاهده شد.